Zomervakantie 2020
Wat een heerlijk geluid, de regen die tegen het raam tikt. Een aangename verkoeling na de hete weken die we achter de rug hebben. Ik heb nog een paar dagen vakantie waar ik nog even lekker van kan genieten. De afgelopen twee weken hebben mijn gezin en ik gekampeerd langs de Nederlandse kust. Het was heel fijn, ondanks de hitte. Tegelijkertijd was het ook anders dan anders zoals andere mensen hun zomervakantie 2020 wellicht ook hebben ervaren. Vaak liep ik met “mixed feelings” door pittoreske dorpjes waar meer mensen liepen dan eigenlijk verantwoord was. De Corona-maatregelen blijken moeilijk te handhaven met zoveel mensen op 1 plek. Ik wilde de drukke plekken graag vermijden en dat is over het algemeen ook wel gelukt. Nederland heeft prachtige rustige natuurgebieden waarin wij gewandeld hebben. Iedere dag keek ik op Nu.Nl en zag dat er stranden ontruimt werden omdat het te druk werd, iets waar wij geen last van hadden want op de stranden waar wij geweest zijn was het rustig. Voor mij was het volgen van het nieuws aan de ene kant goed, omdat ik het nieuws graag volg, maar het gaf mij ook onrust vanwege het alsmaar terugkomende Corona nieuws. Ik heb me vaak afgevraagd of het nodig is dat men ieder moment van de dag nieuws over Corona naar buiten brengt. Is het wel nieuws of is het iets wat ik al vaker gehoord heb? Ik was erdoor beïnvloed en werd er onzeker door gemaakt, in de zin van dat steeds de vraag opborrelt; komt er nog een tweede golf? hoe ziet ziet dat er voor mijn werk uit? Steeds maar weer het bericht dat de Corona besmettingen toenemen maar de ziekenhuisopnames niet toenemen. Is er wel reden tot paniek? Ik voel het wel eerlijk gezegd, de paniek, maar vraag me vaak af of mijn gevoel klopt met mijn verstand. Voor het eerst in jaren heb ik mij in mijn zomervakantie zorgen gemaakt over een aantal cliënten. Juist deze cliënten die mij zo op het hart gedrukt hadden niet aan mijn werk te denken maar alleen maar van mijn gezin en mijn vrije tijd te genieten. In voorgaande jaren ging mij dit prima af maar dit jaar is het anders. Toch is het oké, om mij wat zorgen gemaakt te hebben over deze mensen. Het is ook wel weer bevestigend dat ik mijn werk met hart en ziel doe. Volgende week zie ik de mensen weer en daar kan ik naar uitkijken.