Er staat een paard in de gang
Mijn moeder heeft moeite om haar ademhaling onder controle te houden.
Ik weet niet of jij muzikaal bent, zo ja, dan is het fijn als je kan zingen!
Want zingen helpt mijn moeder om beter te ademen, het werkt echt!
Tja, wat zal ik daarop zeggen, antwoord ik. Zingen zal ik uw moeder zeker niet aandoen, is niet mijn sterkste kant. Heeft vast niet het gewenste effect. Ik hoor een enorme schaterlach van rechts komen. Mw. heeft tweemaal een hersenbloeding doorgemaakt waardoor het spreken wat moeite kost. Maar heel hard lachen kan ze zeker.
Ik kan ook niet zingen, zegt mw. Samen met mijn dochter klinkt het wel aardig, want zij kan wel heel goed zingen. Dochter blijkt professioneel zangeres te zijn.
We merken al snel dat we een klik hebben, mw. haar echtgenoot, dochter en ik.
Het eerste waar we over praten is muziek en hoe goed dat voor een mens kan zijn.
Dochter gaat op het zingen van haar moeder in. Nou ma, het klinkt dan wellicht niet zo geweldig maar de overgave is er zeker! Muziek van Purcell tot het lied, er staat een paard in de gang van André van Duin, schalde vanmorgen door het huis.
Echtgenoot zegt; ach, ik hoor iedere ochtend een enorm lawaai uit die badkamer komen maar stiekem vind ik het echt geweldig om te zien wat een plezier en vooral profijt mijn vrouw van muziek heeft. Ze speelde overigens zelf piano. Met haar linkerhand zou ze het nog wel kunnen. Waarop mw. zegt; maar mijn rechterhand wil niet mee. Het zou juist wel goed zijn om ook rechts te proberen en je hand weer te trainen! zeggen dochter en ik bijna in koor, waarop er weer een enorme volle schaterlach te horen is.
Ik kijk zo onopvallend mogelijk op de klok en schrik me wezenloos! Ik merk op dat we al een uur aan het praten zijn en nog niet echt veel verder gekomen zijn met het intakegesprek.
Als het gaat over muziek, merk ik dat mijn tijdsbesef tekort schiet. Toch is het mooi, om te merken wat muziek met een mens doet! Het is iets om dankbaar voor te zijn, muzikaliteit! Ik maak vaak mee dat het de kwaliteit van leven in de spirituele zin van het leven omhoog brengt en het de juiste energie en kracht naar boven haalt.
In het eerste zorgmoment aan mw afgelopen week heb ik van tevoren de songteksten van een paar liedjes opgezocht ter voorbereiding op de zorg.
Mw. had het zwaar. Het gevoel van algehele malaise overrompeld haar iedere nacht en ochtend. Ze moet zich zo enorm inspannen om overeind te komen en zichzelf met haar rollator naar de badkamer te bewegen. Ik was eerlijk gezegd wel onder de indruk. De vrouw die ik die ochtend meemaakte was een schim, in vergelijking tot de middag waarin de intake plaats vond.
Muziek! Dacht ik. Ik moet iets met die songteksten. Uiteindelijk begon ik iets op mijn best, te neuriën. En plots begon mw. “er staat een paard in de gang” te zingen en niet zomaar zingen. Vol overgave! Zonder enige gêne waren we samen een enorme carnavalskraker eruit aan het zingen. Bijna schreeuwen. Het gevoel dat haar adem onder controle gehouden moest worden en vooral de malaise, eruit gezongen moest worden, was duidelijk hoorbaar. En wat hielp dat mw. om door de wasbeurt heen te komen.
In de woonkamer zag ik echtgenoot van mw grijnzen met een twinkeling in zijn ogen. Zo zuster, zo te horen is het gelukt?
Zijn de andere zusters ook zo gek muzikaal? Waarop ik antwoord; dat weet ik niet maar ik zal zeker als interventie, ZINGEN!! In het zorgplan verwerken.